“Ik lees jouw verhalen iedere week”, zei Stef.
“Ik lees jouw verhalen iedere week”, zei Stef. “Dan weet je ook dat ik binnenkort in een oranje auto zal rijden?”, vroeg ik.
“Dat heb ik gemist, maar ik heb wél iets moois meegemaakt en ik denk dat dat ook een mooi verhaal zou zijn”, antwoordde Stef. Hij weet duidelijk wat belangrijker is.
Stef is verpleegkundige en ging langs bij René. “Hoe is jouw zondag geweest?”, vroeg Stef aan René. Het antwoord van René ontroerde mijn collega.
“Mijne zondag was echt heel goed”, stak René van wal. “Ik ben met mijn familie gaan eten in ‘Drie Goten’. Daarna zijn we naar het buitenverblijf van mijn dochter geweest”, vervolgde hij.“En toen zijn we naar de Neerstraat gereden, daar heb ik altijd gewoond met mijn vrouw. Er wonen nu allochtonen en ik kreeg een rondleiding”, glunderde René. Hij vertelde dat er in ‘zijn’ huis al veel veranderd was maar dat hij wel nog veel zaken herkende.
“Zo stralen dat René deed”, zei Stef. ‘En jij straalt er ook van’, dacht ik bij mezelf.
Continuïteit, verbinding mogen ervaren tussen verleden, heden en toekomst is een belangrijke basisbehoefte van ieder mens. Zie je de verbindende rode draad in dit verhaal? Kijk maar goed wanneer je in Hamme rondrijdt, wedden dat je hem zult zien liggen?
